Eskiden güzeldi boğaz
Denizin kirli, yağmurun deli.
Sığınacak limanım yok.
Sevmiyorum artık seni İstanbul
* * * * * * *
Ne havana güvenilir ne suyuna,
Ne rüzgarına, ne yağmuruna,
Ne adamına, ne kadınına.
Sevmiyorum artık seni İstanbul
* * * * * * *
Nerede ilk zamanki ümitlerim,
Hangi kıyılara sürükledi rüzgarlar,
Sen benim umut iklimimi değiştirdin,
Sevmiyorum artık seni İstanbul
* * * * * * *
Gönül denizimde yakamozlar yok artık.
Boğazın derinliklerine gömüldü umutlarım.
Sanma ki bir daha, kurtuluşun kutlarım,
Sevmiyorum artık seni İstanbul.
* * * * * * *
Dinmiyor içimde yangınlar, alev gün boyu,
Yüreğimdeki akıntı, sanki boğazın suyu.
Şimdi yaşlı bir çınar gibi yorgun kalbim.
Sevmiyorum artık seni İstanbul.
* * * * * * *
Önceden bilemezdim kaderin yazgısını.
Yosunun taşa sarıldığı gibi, sarılmıştım ben sana.
Ben ne umdum, sen ne verdin bana.
Sevmiyorum artık seni İstanbul.
* * * * * * *
Ayağa kalktıkça hep çelme taktın.
Onca kalabalığın içinde yalnız bıraktın.
Ben seni hep kucakladım, söyle sana ne yaptım.
Sevmiyorum artık seni İstanbul.

Saadettin Güven
İstanbul