sEN'SERİM
SEN’SERİM…
Eflatun yağmurlar sonunda Ben, Sen’serim Sınırsız darağaçlarında Nur çehreli Nebiler çağrısında… Her yer Sen-hanelerken… Ağır ağır, Çizgi çizgi Sen’serim… Damladıkça cismimden Işıl ışıl bir zehir, Ben, Sürmelerine sürgün, Bir karanfil duası kadar Beklerim… Ben fanusumda Sen’serim Her yer Sen-hanelerken… Umarsız bir tüyün Ekseninde kaldı sözlerim… Ey halvetin mimarı Allah’ın için Bir çift kelam et Şu upuzun semayı El ver, Ne olur, İnşa et… Düşmek gibi, Üşümek gibi bir şey Sen’semek… Sen’sedim, Yüreğim böceklerden ürkek. Ateşler ameli, Emelinde yanmak ister semender, Dokun dudaklarına bir sisin Dil seni ister, Ben, Sen’serim Her yer, sen-haneler… Süreksiz ses, Doyumsuz koku, Ne de bir mecnun huzuru Sessizliğin izlerinde Ölümsüz olma korkusu… Ten çünkü ölünce Sana kanarım Ben… Sahrada Su bulmuş gibi… Eflatun yağmurlar sonunda Ben, Sen’serim Sınırsız darağaçlarında Nur çehreli Nebiler çağrısında… Her yer Sen-hanelerken… Ağır ağır, Çizgi çizgi Sen’serim… mahya |