GÜNEŞLE
Yüreğime değerken mavi siyah hüzünler
Bir yıldız kayıyor gözlerimin önünden Kelimeler sus pus oluyor ay doğarken gecede Düşten bozma umutlarım lav oluyor penceremde Arıyorum seni her yerde Bir yaz akşamı buharlaşıyıp gidiyor perde perde Üryan sızılar hapsoluyor hislerime Figan ediyorum ne olur gitme Gidiyorsun işte Hissettiğin kadar seninim,anılara nazeninim Diye fısıldıyorum kendi kendime Ateş böcekleri dansediyor çevremde Her şeye rağmen sabahı beklemeliyim bence Mor salkımlı bahçeme dönüyorum yüzümü Ne şiirler yazıyorum yine sana Neşter atıyorum yüreğime Yaz, çiz, karala demiyorum kalemime Su gibi sıralanıyor sözcükler dize dize Ne kadar doluyum hüzün yerleşmiş içime Mürekkebim bitene dek yazacağım merak etme Hıçkıracağım yine yakmış yar mektubun ucunu diye Bir yıldız kayacak yine bu gece O yıldız sen olmayacaksın gönlümde Kaymayacaksın, kaymayacaksın işte Tekrar edeceğim kelimelerde Bir duasın dilimde Siyahın koynundaki yalnızlığımı gör de Gitme, ne olur, gitme Ah yıldızım,seni tutacağım ellerimle Yer demir, gök bakır olsa bile Parlayacaksın karanlık gecelerde Şafakla doğacaksın gündüzlerime Güneşle HAZAN |