AH HATIRALAR
Küçük bir çocukken
Ne çok oyunlar oynardık Hayatı hep bu çerçevede sanırdık Mutluyuduk o zamanlar Sadece kolu kırılan bebeğimize tasalanırdık Ya da evcilik oynarken oyuncaklarımızı dağıtan olunca Nasıl da ağlardık Tam oyunun ortasında annem çağırınca Ağzımız, burnumuz, üstümüz, başımız çamur içinde Eve gidince nasıl karşılanırdık Direk banyoda soluğu alırdık Annemizin gözünün içine bakardık Ertesi günü unutur yine aynı haşarılıkları yapardık Çamurdan kurabiyeler hazırlar, temsili fırınlara atardık Meğer ne güzelmiş o çocukluk günleri İlerleyen zamanda hayattan aynı tadı alamadık Bir mutluluk, bin hüzün derken Geriye dönüp bakınca eyvahlandık İşte o zaman farkına vardık Meğer ne kadar çabuk geçmiş yıllar Ya silinen simalar Elimizden uçup giden balonlar Bastonlu şekerler, kaydıraklar Çocukça gülüşler, kavgalar Ninemizden dikkatle dinlediğimiz masallar Derin bir iç çekişte kalan umutlar Ah hatıralar.. HAZAN |