MELANKOLİ
Melankoli
bağrımdaki sızıyı anlatamam elime geçen her şeyi karaladım rüzgara bırakılmış gibiyim geceler beni anlıyor üzüntülerimi paylaşıyorum mor bulutlarla zehir içmişim yıllarca aşk yetimiyim ben ruhumu kemiriyor yalanlar bir gün unutur muyum ? elem dolu yaşadıklarımı resimler çizen kuşlar gibi gönlümü ferah bulur muyum ? üşümüş ellerimi saklayamadım zor du günlerim ağlayışlarım dinmezdi rüyalar kadar kısaydı güldüklerim bu benim kaderim eylül geçti kış üstüme çöktü renklerimi kaybettim güzellikler öldü üzüntüler gitmiyor başımdan zaten aşkı parçalayan hıncım arsız dünyaya meydan okuyor rahatım mutluluklara özentisiz melankoliyim .. Mustafa kaya 13.08.2010 / Üsküdar |