Adım Adım Hayat'ayol adımlarımın getirdiğiydi hayat ise gölgemin soluklandığı küçük bir kasaba şehri ve ödünç veriyorum imgelerimin her birini kalemin ucunda imlâsız kaviller alfabesindeki harfler ise geriden saymaya başlar satırlarda kaçak şeritler şeb’in duvarları ışık alırken yıldızları tevellüt bir uyanışı karşılar mesafelere demirlenir güneşin solgun yüzü gün ışığına abanmış bir rüya uyanır sabaha vakit melez bir ırkın neslinde durur tellâl’in dudaklarında başlar ferman gözlerden yarım açık bakışlar yuvarlanır yüzün kıvrımlarında kombine edilmiş duruşlar deli bir mavi yumulur göğün kafesine limanı sabır taşı ile çevrili ve . . nefha bir yelin ardında ortaya çıkar mahfuz umutlar 13/07/2010 12;25 eMİNE |
umut; sen güzelsin...
hoş geldin hayat'a
hoş gel...
selam ve saygıyla
ama ille de
dostça-kardeşce