OĞULOğul güler oynarım, sanma ki gönül hoştur Evvel ahir ölüm var, dünya bu yüzden boştur Can kafeste dursa da, kanadı kırık kuştur Yürek koynumda sızlar, bunca yara var bende Dağları duman sardı, hüzün kapladı gece Ateş düştü yüreğe, yanarım halim nice Adını sayıklarım, düşümde hece, hece Yürek koynumda sızlar, onca yara var bende Hazanı görmez ömür, mevsimlerim hep kıştır Kader oyun oynadı, şaşırdım nasıl iştir Aklım fikrim ermedi, hangi yöne gidiştir Yürek koynumda sızlar, tonca yara var bende Dert katarı yol alır, bu gönlümün dağında Bir türlü kurtulmadım, şu feleğin ağında Nerde dost bildiklerim, yok solumda sağımda Yürek koynumda sızlar, bince yara var bende Bilinmez bir yoldayım, yürüyorum halimce Yılları heba etti, hayat denen bilmece Acılar yayı gerdi, ok yağdırdı zalimce Yürek koynumda sızlar, gonca yara var bende IŞIK kör geçti zaman, yıllarım oldu heder Hasrete kalem kırdı, acımadı bu kader Çeşmemde hicran aktı, gönül sayfamda keder Yürek koynumda sızlar, ince yara var bende Azimet IŞIK 31.01.2010 saat: 05.43 kumbaba Şile İSTANBUL Not : Şiirime yorumuyla destek veren Sevinç İNAL hanıma saygım çokçadır [ Mavi gözyaşları bu şiirde çağladı dertli yürekleri okuyan bir çırpıda dağladı ne kahırlı kelimeler felek çarkında karalar bağlattı yarala derin şaiirim bizde sendeniz ağlamaksa dostsa işte anlatır şiirlerimiz......Mavi gözyaşları Yüreğim yanmakta, seni özlüyorum ben Yüzünde hüzün görsem, kahrolurum inan ben Çıkıp da yollarıma,acep bakarmısın sen Yürek yolunda yanar, ince yara var bende...EMİNE45 durur duru azimet turnaları gözet sağlıcakla kalın oğul gülemem gayrı yaram var saranı yok bilemedim ne hayrı çıram var yaranı yok oğul karardı gece odu yürekten nice boğumlanınca hece param var soranı yok oğul süremler kışta yandı özüm alkışta yüreğimde kalkışta aram var yoranı yok güzdedir gönül dağı özdedir bülbül bağı eridikçe yürek yağı sıram var duranı yok ozan efem ışığa yanındaki aşığa elindeki kaşığa haram var süreni yok.......ramazan.efe gurbet mahkumuyum kader elinde sersefil oldum can yatlar köyünde susuz kaldım ben kerbela çölünde h arabeleri yurt ettiler oğul, Yüzsem olmazmıydı dostun gölünde Arzumanım kaldı bağında gülünde Kanrevan oldu yaş vay gözlerimde Yatlara bırakıp gittiler oğul, Komaniyim kara yazıldı yazım Kopardılar telini kırık sazım lal oldu dilimde kurudu ağzım Bu ellerde mahküm ettiler oğul__________AŞIK KOMANİ Sen ömrümde değerdin; yaşamaya bedeldin Ben canı bağışlarken, neden yüreği deldin. Yokluğun kara gündü, gözümde akan seldin. Parçaladığın bu yürek bilirsin niye sızlar. Takvimde yaprak bitti ne zamandır gelmedin Ben sana umman oldum, sense kıymet bilmedin Derdime derman sendin, gözyaşımı silmedin Parçaladığın bu yürek bilirsin sana sızlar......A.MORKOÇ |