Vazgeç bu sevdadan zorlama beni
Homurdanıp durma yorma çeneni
Kısa yoldan tarif edersem seni
İki sambağı’yla* saban’ın eksik.

İrdeleme sakın inme derine
Sana eş olanın vay.. kaderine
Sırtındaki çuha, al semerine
Geniş toka, deri kolan’ın ** eksik.

Otlarsın bıraksam dağda bayırda
Senden uzak olan kalır hayırda
Gözün doyun işkembeyi doyur da
Arpan hazır kuru samanın eksik.

Askerlik deyince bedenin çürük
Kuşlar bile yemez sen kurtlu erik
Yangına su dökmez olursun körük
Adının başında ulanın eksik.

Sana dokunanın kirlenir eli
Dost dese her kimse alır vebali
Sırtında taşırsın beygir misali
Yerlerde sürünen palan’ın eksik.

Beylik soydan gelir, harami başka
Seni herkes tanır, yanılsam keşke
Sevda bedel ister, kurban ol aşka
Tasman tamam tef çalanın eksik.

Arzuhalim umulur ki yerine
Ulaşır da eksiklerin görüne
Anlamazsan nidem dön de sürüne
Seni adam diye sananın eksik.

• Öküz koşumu
• Beygirlere semeri düşmesin diye takılan kemer.

Not: Arpayı samanı kendi yiyip, meydanda eşek arayanlara ithaf olunur.

Çanakkale 10/07/2010