ŞAİR OLMAK...
Yok… Yok… Şairin, vedası zor olur…
Dışarıdan terk etmeye en yakın insan gibi dursa da; Terk etmek kavramını en son kullanan şairdir. O başka bir sevdanın adamıdır o yüzden Soğuk akşamların berbat günlerini en iyi o anlatır. Sana okumak kalır birde keyfini çıkarmak kalır dizelerin… Şairlik zordur aslında Her insan başka bir dünyanın kapısını aralar mısralarda… Sen oralara girmesine pek sıcak bakmasan da okur bu didikler durur. Şehri en son şair terk eder gemi kaptanı gibi… Çünkü o göstermiştir âşıklara yolu… O yüzden zordur şair olmak… “Yaşamadığın aşk yoktur” gözüyle bakarlar sana… Sen daha çok âşık olmuşsundur herkese göre… Sen daha çok ayrılık yaşamışsındır betonarme şehirlerde… Kavgaların daha gerçekçi olmuştur diğer insanlara göre… Çünkü sen şairsindir. Kavganda bile bir kafiye vardır yumrukların şiddetiyle… Yıkılması en zor sensindir onarla göre… Çünkü en güzel resmi sen çizersin sözcüklerle… Kiminin hayali olursun, kiminin gerçeği Çünkü sen şairsindir. “Şairsin” demekte kolay değildir hani… O yüzden sen kendini pek şair olarak görmesen de; Otobüste sana yer verir delikanlılar… Hem bedenini hem de cümleleri taşımak zordur. O yüzden kalkarlar delikanlılar yerlerinden; Sen inene kadarda inmezler asıl inmeleri gereken duraklarda… Çünkü sen doğanın sesisindir aynı zamanda… Portakal bahçelerinin kokusunu senden duymuşlardır çocuklar… Senin kelimelerinle tatmışlardır meyveleri, sebzeleri… Sen kalabalık şehrin en yalnız adamısındır aynı zamanda… Çünkü sen şairsindir en nihayetinde… Kaplumbağa ya da tavşan hızında hayat yaşamak senin ellerindedir insanların… En yaşlısı, en genci, en zengini, en fakiri sensindir bu dünyanın… Sen şairsindir… Başkasının aşklarını yaşayabilecek kadar cesur Kendi aşkını itiraf edemeyecek kadar korkak... Taner YAPKU 09 Temmuz 2010 Cuma |