Esir…İmkânsız bir aşkın esiri oldum, Kederden kedere ağlar giderim… Hasret çeke çeke sarardım soldum, Gözlerimden dere çağlar giderim… Yorgun düştüm koşa koşa peşinden, Kavruldum firkatin kor ateşinden. Muhabbet umduğum gönül düşünden, Yalnız yara-bere sağlar giderim… Ne olur gelseydi salınıp şöyle, Şu mahzun gönlüme hazla neş’eyle. Kim bilir belki de günbegün böyle, Bağrımı boş yere dağlar giderim… Anlamak zor aşkın dertten farkını, Bin hüsran doldurur gönül arkını. Yıllardır sabırla ümit çarkını, Günde beş-on kere yağlar giderim… Yaksa da bin yara garip yüreği, Taşır aşkı hâlâ mecal direği. Rabbimin nimeti inanç gereği, Vuslatı kadere bağlar giderim… Veli BOSTANCI |
ÇOK ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR.
HAYIRLI KANDİLLER