Al Yanaklı Sevdiğim
Bırak ahkâm kesmeyi, nasıl olsa çürüttün
Al yanaklı sevdiğim gülüversin ardımdan. Diken batan yollarda yalın ayak yürüttün, Al yanaklı sevdiğim gülüversin ardımdan. Bütün kinini kussun gökyüzü denen zebun, Keseler ellerinde, diğer elinde sabun, Doldur boşalt demeden hazır iken su kabın, Al yanaklı sevdiğim gülüversin ardımdan. Her demin hamlacında üflenen havan olsun, Bahtiyarlık taht kursun, karaların hep solsun, Hatıralar dinince gönlün muhabbet dolsun, Al yanaklı sevdiğim gülüversin ardımdan. Gözyaşı ve kederin izlerini silerek, Unut geçen hicranı, her şey sonda bilerek, Merhametsiz zulmetin ayağını çelerek, Al yanaklı sevdiğim gülüversin ardımdan. Al yanaklı desem de solacaksın unutma, Hovardaca harcayıp benliğini kurutma, Gidenlerin ardından senelerce yas tutma, Al yanaklı sevdiğim gülüversin ardımdan. Gözlerin buğulansa ben öteden sezerim, Yanağına yaş düşse, sebebini ezerim, Eğer sen üzülürsen nasıl mutlu gezerim, Al yanaklı sevdiğim gülüversin ardımdan. |
Ama o SON GÜLÜŞ e kadar neler atlatacak yürek...
Kaç ezaya sabredecek...
Nice çürütecek... Ya da kaç adım yalın ayak yürütecek...
Sonu görmek için alim olmaya ne gerek...
Son gülen iyi gülecek :)))
... Kelime haznenize ve kafiyelerdeki ustalığınıza hayranım Ahmet Hocam...
Üst düzey eğitimci olmanın verdiği mükemmellik ve kalite var ne de olsa...
Yer yer güldüm... Yer yer hüzünlendim okurken...
Ama ille de gururlandım...
Sizi tanımış olmanın şükrüyle...
YÜREĞİNİZİN YANAKLARI SOLMASIN...