Büyü...
sancılı düşlerdeyim geceler boyu
sızım sızım içimde her şey sayıklıyorum... -bir kabusluk masallardan uyanıyorum güne...- seher vakitleri demli bir çaydan arta kalan acı çöküyor içime birde nikotin kokulu odamdaki anılar ne desem ne etsem boş -yemyeşil ormanlarda bir tek sarı yaprak benim sanki...- işte bizim masalımız bu serkeş kelimelerden ürettiğimiz şiirler gibi uyak yok vezin yok umut yok gibi dulara kalkan ellerimiz aminsiz kalıyor ah yalnızlık... yalvarırken eteklerine bir dağın zirvesi duymaz bizi anladım... -kemirgen bir haşerenin dişlerinde gibiyim...- oysa; mutlu yarınlardan söz ederek büyütürdü anam her ninnisinde büyü derdi büyü ... evet hayat bir ’ ’büyü’ şimdi etkisinden kurtulamadığım ve şimdi; günlerin ahları nasıl birikip günaha döndüyse tevbeside öyle birikmiş varlığımız yokluğumuza denk şimdi... |
tevbeside öyle birikmiş
varlığımız yokluğumuza denk şimdi."
Güzeldi çok finalse muhteşem...
saygımla.....