Hüzün...
hüzündüm,
esiri olduğum yüreklerin tasasında bir gölge yürüdüm... eski bir bahardım kokular taşırdım sinemde ağlardım... nefrettim, yağardım üstüme kalırdım... kardım, buzul ülkesinin dağlarında eşkiya bir yüzü okşardım laldım, suskular birikirdi içimde haykıramazdım... severdim, sevdam tasa olur düşerdi peşime kaybetmekten korkardım... sarardım, kollarımın kavşağında kalırdı koklardım... bitti, uyanmaktan korkulan bir rüyaydı uyandım... -oysa kar yağdığında bile kardelenleri beklerdik...- hataydı, gittiğin yerler baharmı sandın... her günah kirini barındırdığı yer kadar değerlidir gittiğin yere düşer gölgen karanlık sanırsın ağlarsın... |
saygılarımla