Üzülme Sakın
Bir tebessüm dalgalansa saçlarında
Pembeleşse yanakların Ellerini tutsam Göğsüne koyup şu yorgun başımı Uyutsam, uyutsam Sonra uyanıp en güzel uykumdan Sıcaklığının yangınlarındayken avuçlarım Desem ki mehtabımsın Gözlerine assam hep hasret bakışlarımı Desem ki sen Sen son baharımsın Saçımı okşasan Parmakların dolaşsa yüzümün çıkıntılarında Bakışlarımı kapasam Bu rüyayı gerçek yapıp Ne olurdu hep orada yaşasam… Varlığını yokluk sarmış Yoksun Ben en kıdemli mahkûmu uzun gecelerin En sessiz çığırtkanı sabahların da Sen hâlâ, hâlâ yoksun.. Ben alıp hayallerimi dünler gibi Yarınlarıma ekleyeyim tek tek Sen hep mutlu ol, hep gülümse Umutlarımla kalmaya razıyım bir ömür Yeter ki sen üzülme Sakın üzülme… |