İçeriden Dışarıya
ben içerdeyken ;
sana bıraktım mavi gökyüzünü yıldızların ihtişâmını serptim ayazlarına rüzgarın ıslak bedenine emanet ettiğim senliği kucaklarken gece yarılarında esrarı bendeydi şimşeklerin uğultusu kuru bir ses kirliliği ile düşerken payıma saklanırdım ranzamın duvar tarafına geçerdi hep adımlarımdan önce geliyor sana yüreğim ben içerdeyken ; sana bıraktım hülyalarımı eflatun şarkıların siyah şiirlere ilhamıydı sakladıklarım satırlar dolusu öykülerimde can buluyorken senliğim sensiz kalmayacaktım "bir gün " diye başlayan umudumun kökünde inanç saklıydı onla yaşlanacaktı hep bir adım geride bırakıyor gölgem gölgeni sayamıyorum inan ki ayak izlerini ben içerdeyken ; perdesini kapadım gözlerimin seni göstermeyen her şey karanlıkta bir düğme kadar yakın , bir şans kadar uzaktı odamın ışığı ama korkmuyorum siperim dünümün bugüne taşıdığı bitmez sevgim Allah’ıma karşı niyazımdasın ben dört duvar içinde hapis’hanem de sen özgürlüğün mektebi ders’hanen de 30/06/2010 17;45 eMİNE |
ben dört duvar içinde hapis’hanem de
sen özgürlüğün mektebi ders’hanen de
GİZEMLİ YÜREK harikaları :=)))
muhteşem bir şiir ve final..
kutlarım dost..
sevgim ve saygımla..