sessızce kalktım sıcacık yatagımı bırakarak arkamda
actım pencereyı , ruzgar tum ıhtisamıyla duruyor karsımda
meydan okuyor bulutlar o asi ruzgara
o duramassınız burada desede onlara
yagmur damlaları kacmaya calısıyor anlamsızca
kalmak ıcın vatanlarında
terkedıyorlar teker teker
yok olcaklarını bıle bıle bu topraklarda

ruzgarla bulutların kavgası can verıyor bu topraklara
hayatın adaletsızlıgını anlatır gıbı ustundekı canlılara
mutluluk ıcın acının gerektıgını anlatırcasına
dınlenmek ıcın yorulmanın ,
sevmek ıcın kaybetmenın
olmek ıcın yaratılmanın gereklılıgını anlayana

anlaması ıcın ınsanın bu kavganın degılde
asi ruzgarın aslında can verdıgını buralara
yada cesaretı bulutların bu topraklara
anlatamıyorlardı belkı korkak yagmur damlalarına
ne kadar da onemlı olduklarını bu hayatta