BEN ŞİİR
Eğer ben bir şiirsem, satırım dize benim,
Üçlük, dörtlük olurum, ilgi çeker düzenim. Anlamlı olmalıyım, yoksa şiir olamam, Manzume derler bana, mana tadı alamam. Dizelerim sonunda, benzer sesleri saklar, Yarım, tam, zengin diye, isim alır uyaklar. Kimi sesler kardeştir, aynı görev yüklenir, Kardeş kalsınlar diye, bunlara redif denir. Divanda aruz iken, halkta hecedir ölçüm, Yedi, sekiz, on birli, manadır benim gücüm. İlk mısrayla son mısra, sarmalımdaki tarzım, Birle üç, ikiyle dört, benziyorsa çaprazım. İlk üç mısra aynıdır, nakarat farklı düzde, Konular değişse de, adım şiirdir özde. Kır şiiri pastoral, yiğitlik epik olur, Öğreten didaktiktir, aşk, lirikte can bulur. Serbest yazılanlarım, manayı yüklenirler, Farklı sayıda dize, art arda eklenirler. İlham perisi yoksa, özüm anlamla dolmaz, Duygulu olmalıyım, duygusuz şiir olmaz. Bana her benzeyene, şiir demeyin sakın, Şekil önemli değil, biraz ruhuma bakın. Beni güzel yazanın, adına şair denir, Halk ozanı söylerse , sona adı eklenir. Aşk, ölüm ya da hasret, içeriğim çok fazla, Temam önemli değil, okunmalıyım hazla. Uzatmaya gerek yok, çok sağlam olmalıyım, Kağıtta kalmayarak, gönüle dolmalıyım. 26/06/2010 Antakya /HATAY Mehmet Ali Türkan Ne her okuduğumuz şiirdir, ne de her “şairim” diyen şair. |
Öncelikle uğur böceğine tebrikler haketmiş şiir,
bu şiiri bana gönderdiğinizi biliyorum,bundan sonra daha dikkatli olacağım,sağlam olacağım,kağıtlarda kalmayıp,gönüllere dolacağım...
aspirin için teşekkürler,sevgimle...;)