Karpuz çekirdeği
Nasıl asil bir şehir tanınır söylenince,
Hasretini duyarız bıçak gibi keskince. Hem karpuzu meşhurdur hem bambaşkadır Dicle ....Maharet ve incelik közde değil küldedir, ....Seherde öten bülbül gülizarda güldedir.. Karpuz denince akla gelen mübarek şehir, Kimleri ağırladı konuk etti kimbilir? Görmek için yolunuz düşer ise gün gelir ....Tanıyın tüm halkını hem erkek hem kadını, ....Şehirlerin içinde tarih yazmış adını.. Lokman Hekim dağ deniz aşıp şehre gelince, Urfa kapıdan girip hayret duymuş derince. Uzun uzun düşünmüş karpuzumu görünce, ....İridir çekirdeği rengiyse siyah beyaz, ....Külde pişirip yenir tadına doyum olmaz.. Lokman reçetesini uçurmuş kalmış naçar, Yazdığı reçetede saklıymış bütün esrar. Ölümsüzlük iksiri karpuzummuş aşikâr, ....Güvercin gübresiyle büyüse de hoş kokar, ....Dicle tarihi şehre, şehir Dicleye bakar. Uzanıyor tarlalar Dicle’nin kenarına, Büyüklüğü ölçüsüz doyulmaz ki tadına. Miras kaldı dünlerden hem bugün hem yarına, ....Yüreklere aşk diye düşen ateşsin korsun, ....Seni tanımayanlar bakıp tarihten sorsun.. Nazlı bir gelin gibi salınır akar Dicle, Havada hep bir bahar sanki inceden ince. Aşka geliyor insan memleketim deyince, ....Yediveren gülümsün hem baharım hem yazım, ....Lorke diyen türkünü çalsın kemanım sazım.. Mardinkapı şen olur Urfaysa ayrı sevda, Havasına suyuna zor olur etmek veda. Verimli toprağında yetişir doğal gıda, ....Seni her anışımda eriyor tasam derdim, ....Ver deseler canımı sana feda ederdim.. Memleket aşkı başka gelen burda dirilir, Dicle Kevser gibidir su isteyen eğilir. Lokman Hekimin izi neresinde kimbilir? ....Kıyısına düşüp de yatsam derin uykuya, ....Dolunayının şavkı vurur Diclede suya. Biz bu şehirden aldık sevginin en hasını, Sildi havası suyu yüreklerin pasını. Unutturur insana kederini yasını. ....Gündüz hayalimdesin gece ise düşümde, ....Buz tutmuş tüm yürekler eriyor güneşinde. Anlatılanlar çoktur mucize esameler, Kuşu bir başka uçar kuzusu başka meler. Kalemim kifayetsiz yetersiz kelimeler, ....Sevdamın cennetisin baharımsın kışımsın, ....Hasretiyle yandığım toprağımsın taşımsın.. Ecz. İrfan Rıza YAZICIOĞLU 26 HAZİRAN 2010 |
Afiyet olsun...