Issız ve KimsesizYine akşam çöktü ruhuma Zifiri karanlık sardı dört bir yanımı Yatsı ezanı okunuyor bir bir minarelerden Bulutlar çöktü binaların tepesine Kasvet dolu dört bir yan Sessizlik hakim kadim şehrimde Dicle’de akmıyor sanki Balıklar da sessiz artık Yaşam durdu mu ne Diyarbakır sokaklarında in cin top oynuyor Birde köşe başında yaşlı sakallı bir amca Oturmuş kaldırımda Ateş yakmış paslı tenekenin içinde Tir tir titriyor Garip desen garip değil Meczup desen meczup değil Bekliyor sanki kimsesiz ıssız sokakları Kuru bir ekmek çıkarıyor cebinden Yanınada soğanı katık yapıyor Ve gözleri dalıyor alacakaranlığa Bir bir geçiyor gözünün önünden Yaşadıkları Yaşayamadıkları özlemleri Kederleri Hüzünleri Sonra kalkıyor yavaş yavaş Boynu bükük iki büklüm Yorgun kederli Gecenin karanlığında tir tir titreyerek Akan gözyaşlarıyla Kayboluyor Diyarbakır sokaklarında Ardında sadece yanan ateşi bırakarak Paslı teneke içinde..... Ecz İrfan Rıza Yazıcıoğlu 22 Kasım 2009 |
çok beğendim
şehrinine aşık bir genç bu gurur verici anladığım kadarıyla diyar bekirlisiniz
ee aşık olmamak mümkün değil sizde haklısınız