beni ruh’u düşünürken düşün
çünkü ruh’u düşünüyorumdur

geçimsiz bir yol değil mi
memuru olduğumuz yaşam
ve
hep alırız vermeden
ne kadar alırsak o kadar kar
üstümüze yağan


beni ruh’u düşünürken düşün
çünkü ruh’u düşünüyorumdur

yağmursuz ıslaklık taş boyları
göl manzaralı bir deniz
hangimiz imrenecek diğerine
büyüyüp delişmen mi
yoksa sakin ve minicik


beni ruh’u düşünürken düşün
çünkü ruh’u düşünüyorumdur


ışık. kah bir an yanan karanlık
ya da söndürülmeye muhtaç ola
gün. (akşam mı diyorsun adına)
ah, kimi kandırıyoruz
herkesin fişi elimizde


beni ruh’u düşünürken düşün
çünkü ruh’u düşünüyorumdur

bir şey lazım bize. bitmeyecek
kalacak bizde. bizde kaldığı için
adımızı koyacağımız iylikten
dem tutup kötülüğü ayıplayacağımız
ve her şey yaptığımız söylediğimiz
her şey olacak ayıpladığımız
yapacağız bize iyi desinler diye


beni ruh’u düşünürken düşün
çünkü ruh’u düşünüyorumdur

ben otelsizim, sevgilisizim
annesizim büyüdüğümden beri
şiirsizim. ve cesaretsizim bu yüzden
(çünkü korkak kimseye yakışmaz cümle içinde)
sen ruhi bey’din nasıldın?
benim sesim incedir
su olmaya kıyamadım



beni ruh’u düşünürken düşün
çünkü ruh’u düşünüyorumdur

buharı