aritmetik1. koku neydi otelleri boş bırakan halbusu ne çok yalnızlık vardı dünyada bir lavanta koparıp bırakırdım avucuna sen duvar kağıdından manzarasına bakardın kokunla dolduramadığın odanın 2. korku üvey insanlardan öz dostluklar dilenirdik acaba diyorum biz avuçlarımızı yere baktırarak yanlış mı ettik halbuki bize yakın olan/ölen onlardı her kitapla intihara imrenirdik 3. zaman insan ömrü kaç adımdır sadece yürüyerek nasıl intihar edilebilir uzar durur gözlerinin gölgesi uzar durur yaşamak ve acı dudaklardan sarkan bir çift söz giyer çıplağına 4. urgan eller soğuk olduğu için sadece ölüm yazıldı yüzüne asma suratını darağacı senin çiçeklenmeni bekleyen insanlar da var ve tanrıyla “dört mevsim de bahar olsun” diye pazarlığa oturdular 5. çocuk onlar ki toprakta karınca suda balık havada kuş kadar çokturlar* ama büyüttük işte şimdi bizler kadar yokturlar * N. H. RAN |
kendime yakın hissettim şiiri.
şair benim anlattıklarımı anlatıyor.
benim tarzıma da benziyor.
bir yoldaş bulduk belki ...
selamla...