CEHENNEMLERİNİ VER BANA
Yağmurun en şiddetli haliydik ikimiz
Toprağı saran kök, Fırtınadan arta kalan harabe gibiydik. Biz bize yeter miydik? Az mıydık, Çok muyduk? Yok muyduk? Hasretin en dayanılmaz haliydik ikimiz Belki de çılgınca özlemekti alnımıza yazılan yazı Yan yanayken dokunamamaktı, erimekti, bitmekti Belki de sevmekti bir ömür boyu sarmaladığımız yalnızlığımızı… Aşkın en bilinmez haliydik ikimiz Sorgulamadan, doyumsuzca yaşanan aşktık belki de Yokluğumuzun en alçak, en zifiri karanlığında Tutuşmaktan korkan birer yıldız mıydık? Cennet kokulu düşlerde bahardık ikimiz Kuruyan dudaklarımıza nefestik Cehennem alevimizde ölmediysek, korkma Koynumda bütün cehennemlerini soğuturum… 23/06/2010 |
sern anlarsın kardeşim ne dediğimi...
her dem sevgi ve saygımla.