Bir Tren Ki , Benden UzakÇoktan geçti dostluk treni Çokça birikti Kavuşamamanın hüznü Gösteriyor şakaktaki aklar Yitirdiğimi Vuslat umudunu Dayanma gücünü Hiç yetişemedim zamanında Ya çok geç kalındı Ya gidildi erken Üzülsem de geç kalışlarıma Dokunurdu en çok Gördüğümde Hiç binemediğim vagonlardaki Sevgiyle sallanan elleri Önüm sıra Hızla akıp giderken .... Öğretti zaman -Yürekte iz bırakan sızılar- Tecrübeyle sabit ki Yalnızlık Ayırt etmez Yaşlısını,gencini Ve sadece -Acı söylese de- "Dost" paylaşır İnsanın derdini,sevincini _______ kutbo Adana.21.09.2009 |