On iki eylül
Dokuz yüz seksendi acılarla geçilen,
Korku bataklığında silahlarla gezilen, Her köşe başında tehlikeydi sezilen, Her şey vatan içindi iki yönce bilinen. Birisi sol taraftan diğeri imam yolu, Tek yol devrim idi tek çözüm onca, Boşuna katledilen yüzlerce gonca, Ardından kurulan sehpa idamla dolu. Kardeşti arkadaş çoğu aynı okulda, Nereye koşuyordu bu kadar yoldaş, Aklı erenler seslendi durdurun gardaş, Hepiniz sona yakın bu kalleş yolda. Bir haykırış ‘netekim’ gelin buraya, Beslemek olmaz asalım; girin sıraya, Sağlı sollu çok fidanlar darağacında, Bay ‘Netekim’yaşıyor kan kokusunda. |
yıllar geçti üstünden,acılar taze kaldı şair!