Gözyaşı Parmaklıkları
gözyaşlarımı sürgüne gönderdim
haykırışlarım bir dünya oldu içimde sana olan sevdamdan neyi es geçtim hıçkırıklarım çoğalırken yüreğimde... meğer bir ben kalmışım bu evrende gözyaşlarımla yaban ellerde bir mahpushane çoğalır içimde gözyaşı parmaklıkları koydum ismini de... sigaramın dumanında sana ağlayan ben her köşe başında seni bekleyen ben içimde yalnızlığım yüreğimde sensizliğim her an seni özlerim de gözyaşı parmaklıkları olur tesellim... bir ben bilirim bir de onlar sevgisizliği hasreti... bir ben bilirim birde onlar aşkın çaresizliğini acıların gözyaşlarıyla anlamını kazanan bu zalim geceleri... gözyaşı parmaklıkları koydum bu şiirimin adını belki okursun ağlarsın bensizliğe belki de anlam veremezsin sözcüklere neden gözyaşı parmaklıkları dersin içinden o an yanakların ıslandığını hissedersin işte o zaman anlarsın ne demek istediğimi... ERDEM ÇAĞLAR |