Kırkikindi yağmurları geçerken
yüreğimin pınarlarından
dilbazdı Çocukluğum
Gelavere Deresi gibi hırçın
ve bendine akardı
mavi çıralar yanardı
çakır gözlerimden
yakalanırdı ellerim
ceviz kınasından


hamsi kafalı kuştum
fındık içi kadardı mutluluk
yırtılmadan yoktu pabuç
ve süzülmeden mintan
yamalarda dikişlerim
ayasında bal dürmeci
Tren geçmez buralardan
dilde nafile dualar
aminler başka Bahar


çay süzerdi Analar
esrik sevdalarından
fındık kırarken Erleri
sevda gölgesiydi Nataşalar
aç kedinin Mart düşü gibi
didiklerdi emekleri
hırçın dursa da Kadın
Karadeniz gibi durulurdu ayalarda
Tren biçerdi dualarını


Sokak kirleri düşerdi dere boylarına
Cısçıplaktı özgürlük
ne artının eksiye hükmü
ne de ezberde Tarih
doğanın resmi vardı dallarda
kuşdiliydi haberleşme
Televizyondu Dursun Amcadan masallar
ilk aşk kaçamak bakışlardı
ürkek telaşlarda


Çocukluktu işte!
kervan konmaz duraklarda
yüreğe kirlenmemiş umuttu
az söylenen hasret Türküsü gibi
tellerinden geçerdi turalar
Beyaz nakışlı güvercin balasından
Aynıydı Çocuklar bir tek duaları dilsiz

17.06.2010

şimdi ürkek akar Gelavere Deresi,tıpkı Çocukluğum gibi sessiz ve derinden...