GÖMDÜM TOPRAKLARAGÖMDÜM TOPRAKLARA seninle söylediğim düşlerimin türküsünü ağlattım bu gece kırdım gönül sazım, sensiz aklar giydi sabahsız umutlarım ey kitapsız, ey yüreksiz kahpeliğini yırttı yürek sayfalarım senden kalan aşktan ne varsa, söküp, gömdüm topraklara ulan seni adam sandım, değerlerime değer kıldım soframda yazıklar olsun sana ey, satılmış özgür sevdam pazarlarda kalleşliğin lekesini hangi deniz temizler, vurdun dalgaları seninle yaşattığım ne varsa, öldürdüm, gömdüm topraklara kişiliksiz, kimliksiz seni doğuran analar da ne yazık utanıyorum senin gibiler yaşadıkça insiz doğan hayvanları sevesim gelir yılana sarılsam sırtımda sokup zehirlemezdi, senin gibi haince seninle içtiğim ne varsa tüm zehri, kusarak gömdüm topraklara sanmaki beni attın bir mendil gibi, sen kendi onurunu kirletin ardında yas tutar mıyım karalar bağlar mıyım, yıkılmam, bilesin ben sevdamı coktan buldum, yeniden aşka doğuşumu göresin dağlara,göklere yazdığım ne varsa adına, silerek gömdüm topraklara kuruş etmez dış zenginliğin yürekten aç, kemikçi olduktan sonra yasaklarıma bile haramsın artık, atmam kendimi cehennem ocağına cirkinleşti yüzüm sahte aynanda, bendeki seni kırdım parça parça benim değil kendi katilin oldun, mazisiz anılarla gömdüm topraklara iki bacak arasında değil namussuzluğu gördüm ulan senin temelinden beni öldürdünse bir kez sense öleceksin bin kez, onursuzca yaşarken duysun kulağın, çığlıklara düşsün, sen küfrün dahi harfi olamazsın dilimden kokuşmuş, mundar çakal, itliğinde, leşinde ne varsa gömdüm topraklara YAZAN ZEYNEP KANAT NE KADAR ŞEREFSİZ VARSA SEVDASINI SATAN ŞİİRİMLE GÖMDÜM TOPRAKLARA... YENİDEN ONURLU DOĞUŞLARA, ÖLÜMSÜZ SEVDALARA, YAŞANMAMIS AŞKLARA... MERHABA DESİNLER DİYE, İNSANCA ÖRNEK OLSUNLAR YENİ NESİLLERE... beni ben eden onurum...uluyarak yaşamaktansa insanca ölmeyi yeğlerim... özür dilerim ama yazdırıyorlar...insan kalemim dayanmyor, ne yapiim... |
hüznün oluk oluk aktığı bir şiir okudum sayfanızda
kutlarım şairem hüzünler uzak olsun yüreğinden.