Yokluğunda..Yokluğunda kitaplar koydum başucuma Hiçbirini okuyamayacağımı bile bile Şiirler okudum, yazdım, aşka dair özleme dair Herşey bir küf kokusu tadındaydı Bir boşluk ne girişi belli ne çıkışı Hayaller umutlara, umutlar karanlığa karıştı.. Her yağmur yağdığında sokağa fırladım Islandım alabildiğine. Ve gözlerimle katkıda bulundum bulutlara Belki bir damlası saçlarına düşer diye.. Ilgın esen rüzgarlara karıştı nefeslerim Ateşi sönmüş bir tebessüm dudaklarımda Gözlerim anlamsızlığa bakıyor Yüzüm yazısı silinmiş sayfalar gibi.. Bir çocuk hıçkırıyor içimde Korkusu gözlerine yansımış Yüzünde alevler parlıyor Uzaklarda bir menekşe boynun büküyor.. Bu aynadaki yüz benim mi Benim mi bu feri sönmüş donuk gözler Dokunsam silinir mi yüzümdeki acının izleri Yaşamak ölmekten daha zor iken Yenebilir miyim içimdeki korkuyu. Kederin siyahı, zifrine karışmış gecenin Bir çıkmaz sokağın başında, kararsız Sokak o eski sokakta Ben, ben değilim artık… 12.06.2010 |
Korkusu gözlerine yansımış...