SEN BiL YETER
Eğer ellerin titremesze
Asarken beni Sen as Bırakma o soysuz itlere Hemen götür cesedimi Öldüğümü görmesinler Titrerse ellerim Tut olur mu Korktuğumu sanmasınlar Bağlama sakın gözlerimi Kararlılığımı görsünler gözlerimde Ben bakarken güneşli şafaklara Onlar yere bakacaklar Yer kızıl’a dönecek Utancından Onlara hizmet ettiğinden Ne yazık ki anlamayacaklar Onlardan utandığımı Korkumun ölümden olmadığını Anlamasalar da olur Sen bil yeter Karanlık emellerinden Hain düşlerinden Beni peşkeş edişlerinden Bütün kirli işlerinden Korktuğumu bilmesinler Sen bil yeter |