SAVAŞ ÇIĞLIKLARISen bir savaş muhabiri olsan Bombaların düştüğü yerden baksan Dünyaya açılan penceren Acılar, vahşet ve çaresizliği Resmetmek olurdu Ben bir gezgin olsam Güney Amerika’nın o gizemli El değmemiş tepelerinden, ovalarından Güneşe baksam Kırmızı topraklarında Geçmiş medeniyetleri arasam Objektifim güzelliği odaklardı Sen yansıtsan kendi gözlerinden Egosunu savaşla tatmin eden O gaddar aktörlerin Hırslarının eserlerini Pencerenden görse dünya Kurbanı olan çocukların Masum yüzlerindeki Korku ve dehşeti Ve ne olduğunu anlamadan Onlara ödetilen bedeli Ben Karayip adalarında Melezlerin güleç yüzünde Tanıyıp farklı dünyaları Dostluğu keşfetsem mutlulukla Yelkenimi basıp Açılsam mavilere Sıcaklığını hissetsem sırtımda Güneş batarken dümen başında Demez miydin bana? Yaşam hep böyle olsa Oysa bak Aylardır duyduğumuz Savaş çığlıkları Geri dönülmez yarınlara Hızla yol alırken jet uçakları Kim döndürebilecek tersine dünyayı? 20.03.2003 |
Yüreğim dağlanarak okudum dizelerinrizi...
Sessizliğin sesi olurlar; İNŞALLAH!... Yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsu...