AYNI HAVAAynı havayı soluyabiliyoruz ya Bu da yeter... Razıyım ben buna. Aynı semtin kaldırım taşlarına İz bırakıyor ayaklarımız Belki aynı dükkanın vitrininde Siluetimizi izliyoruz ikimiz de Belki aynı caddeden geçiyoruz Birer saat arayla Geçen gün sokakta gördüğüm Bir kadını kıskandım Seninle aynı havayı Soluyabiliyor diye. Pencerenin altından her geçtiğimde Beni görmeni bekliyorum Seni soluyorum havada Derin nefeslerle İçime çekiyorum. Arada bir buluşup Kaçamak kahve içmek birlikte Tüm aidiyetimiz bu kadar olsa bile Varlığını hissetmem yeter Gecelerinin içinden geçemesem de Aklından geçtiğimi biliyorum Gecelerinin içinde. Dansettiğimi zihninde Ve aynaların yansımasında Biliyorum beni aradığını Ve özlediğini Seviyorum sana Kendimi özletmeyi Özleyince görebilmek önemli... Uzak şehirlerde olmak da vardı, Ümitsiz, çaresiz, ayrı ve yalnız Zaman zaman buluşmasız Hasrete bulanmak vardı Kavuşmasız... Aynı havayı soluyabiliyoruz ya Ve seni görme ümidi var ya Bu da yeter. |
Aynı havayı soluyabilmek sevdiğinle...
Ortak gökyüzüne bakmanın verdiği umut...
Şiiriniz için tebrikler...