Bu isyan denizin sessiz hüznünde
korkularima aldirmadan
Ölüme kollarimi kayitsiz acip
Ve bir tek gözyasi bile dökmemeye yeminli
Sonsuzadek buralardan gitmemin sebebi sensin
Biliyorum...
ilk kez bukadar aciz ve bir okadarda sancili
Gözlerimizin yagmuruna bile aldirmadan
Ama serseri bir kursunun titreyen bir kalbi
Hoyrat ve umarsizca parcalamasi gibi
kanli ve yakici oldu ayriligimiz seninle.
Son noktayi onurlu ve dostca koyamadik maalesef
Simdi basi dimdik.!
Ama kirik camlar gibi paramparca
Bombalanmis sehirler gibi yikik dökük
Yarali bir asker gibi kabetmis
Sonsuza dek buralardan gitmemin sebebi sensin

Yanlizlikdan ürpermene gerek kalmadi artik
En yanlizini yanima aldim.
Acilar acitamayacak birdaha canini
korkma oda benimle.
Cehennemede olsa bu basiretsiz yolculugumun sonu
Asi kartallarin yanlizliga kanat cirpmasi gibi isyankar
sonsuzadek buralardan gitmemin sebebi sensin.

Simdi...
O nasir tutmus kalbinde kimler hüküm sürer
Yaralarini hangi hoyrat eller sarar
Boskalan yastigimi kim doldurur bilemem
Eylüle benzettigim gözlerini carmiha geriyorum bugece acimadan
Canimi yakan her hatirami atese verdim tutusmadan
Ve ellerini...ellerini son birdefa olsun tutamadan
Seni bir an bile unutmadan.
Sonsuza dek buralardan gitmemin sebebi sensin

Hani o yoksullugumun kaniti dedigin
Sana benim gibi küskün tahta merdivenlerin
Zelvede bir keskin bicak gibi esen
Ayrilik rüzgarininda bir günahi yok bu apansiz gidisimde
Herkesten ve herseden biktim hepsi bu...
Her gittigim yerde benden önce sen vardin
Ama bu seferki baska
ilk defa böylesine karardi gözlerim
ilk defa senden böylesine vazgecisim
Ve sonsuzadek buralardan gitmemin sebei sensin...

mayis 2010
münih