Yücel sokakta görmüsler bir aksam üstü seni
Hazin bir eylülde dökülürken acilarin islak kaldirimlarina
Her köse basinda terketmissin benden kalan bir hatirani
Her kapi önünde unutarak canina kastetmissin hayallerini
Her kuytu kösede paramparca etmissin bir türlü bitmek bilmeyen özlemlerini

Yücel sokakta mutluyken görmüsler bir aksam üstü seni
Ayak seslerin dagitmis titrek sokak lambalarini hüznünü
Kahkahalarin dagitmis üsüyen agaclarinin icini
Saclarin örtmüs sokak cocuklarinin yari ciplak üstünü

Yücel sokakta yürüken görmüsler bir aksam üstü seni
Masum bir yagmur damlasi gibi sadeymis güzelligin
soluk bir kar tanesi gibi alimli gencligin
Cehennemi kavuran günes gibi yakici ve hala kapkaramis gözlerin

Yücel sokakta severken görmüsler bir aksam üstü seni
Titrek ellerinde bir yabancinin soguk elleri
Kah tedirgin kah vurgun yemis gibi kaskati
Kah soluk yüzüne vurmus korkunc ihanetinin sureti

Yücek sokakta numara bilmem kac
Vakit aksam üstü...
Özgürlüge ölümüne kosan köleler gibi
Yeniden yazmissin bensiz ve sensiz kaderini.

haziran 2010
münih