Yücel Sokakta Görmüsler Seni
Yücel sokakta görmüsler bir aksam üstü seni
Hazin bir eylülde dökülürken acilarin islak kaldirimlarina Her köse basinda terketmissin benden kalan bir hatirani Her kapi önünde unutarak canina kastetmissin hayallerini Her kuytu kösede paramparca etmissin bir türlü bitmek bilmeyen özlemlerini Yücel sokakta mutluyken görmüsler bir aksam üstü seni Ayak seslerin dagitmis titrek sokak lambalarini hüznünü Kahkahalarin dagitmis üsüyen agaclarinin icini Saclarin örtmüs sokak cocuklarinin yari ciplak üstünü Yücel sokakta yürüken görmüsler bir aksam üstü seni Masum bir yagmur damlasi gibi sadeymis güzelligin soluk bir kar tanesi gibi alimli gencligin Cehennemi kavuran günes gibi yakici ve hala kapkaramis gözlerin Yücel sokakta severken görmüsler bir aksam üstü seni Titrek ellerinde bir yabancinin soguk elleri Kah tedirgin kah vurgun yemis gibi kaskati Kah soluk yüzüne vurmus korkunc ihanetinin sureti Yücek sokakta numara bilmem kac Vakit aksam üstü... Özgürlüge ölümüne kosan köleler gibi Yeniden yazmissin bensiz ve sensiz kaderini. haziran 2010 münih |