UMUTSUZ YARINLAR
Her anı umutla yaşadım
Her gününün yarınlarını bekledim, Sevinçli bir haberdi gecelerde İzler bırakmış gamzeli yüzleri Güldürecek. Ay ışığı inatla sızmak ister Perdenin aralığından sessizce Ben aşkım sevdayım diye, Mitilsiz yorganda sıcağın Çise düşmüş gözlerde ateşin Sönmüyor. Bahçede kurumuş güller sevgisiz Göçmen kuşlar geçmiyor sensiz, Nefreti haykırsa da dudaklarım sessiz Gönül kırgın gülmüyor beden fersiz Gitmiyor. Deniz’de sandal sürükleniyor çaresiz Belinden kırık kürekler elinde dengesiz İmdat sesleri yükseliyor tarifsiz Sensiz ölüm gittiğin gün gelmişti. Yüreğime sardım sevgini Meleyen kuzular büyüdü süt verdi Cenin bebek doğd u, yürüdü, Cemreler suya toprağa düştü Sen gittin gideli saçlarıma Aklar düştü. Tarihi silindi yazdığın mektupların Yaşları kurudu göz pınarlarımın, Yar başına oturdum ağıtlar yaktım Haykırdım nefreti umutsuz Yarınsız yıllara. GÜLŞEN SARIOĞLU 10.6.2010 |