KARLAR SOYUNUR GÖZLERİNDE
içimde eskimeyen
bir kış mevsimi her yer kar boran sonrası kuşlar üşür gecelerinde sen kırgın uğurlanan yolculuklarda geçmişin izini sürersin sert dağ rüzgarları dokunur yanaklarına ellerinde eşkıyaların korkusu yosunların her boyun büküşünde bende fırtınaya doyan denizleri özlersin gün iyiden iyiye bilenir keskinleşir ikindilere bıçak yarası bir akşam olurum sende kendini ipe çeke çeke düşersin koynumdaki geceye karlar soyunur gözlerinde üşür gözyaşların kimsesizce ten tene hesap sorarken karışır aklın dalgınlaşır hüznün seni bende unutursun iç çeker bütün zamanlar titrer elimizde saatler bir zafer çığlığı gibi büyür tende saniyeler denizlerde fırtınalara kanarsın dudaklarında aşk günahsız bir çocuk olur dokunsan eskir içimdeki kış mevsimi saçılır her yere yosun kokusu |
kırgın uğurlanan yolculuklarda
geçmişin izini sürersin
sert dağ rüzgarları dokunur yanaklarına
ellerinde eşkıyaların korkusu
yosunların her boyun büküşünde
bende fırtınaya doyan
denizleri özlersin
evet fırtına deniz iklimin birleştiği nokta gibi dağıtır insanı yelken açan tanır onu gönlündeki sevda yolu yolun açık olsun