BİR EGE TRENİ
Sen sık sık Basmane Garın’dan kalkan
bir Ege trenisin raylarınla uzanıp öpüyorsun toprağın yüzünü her kompartmanın içinde ayrı bir kalb çarpıyor asıl yolculuk ondan sonra başlıyor sallanır gidersin kentin pembe kapılarından. Ne güzeller taşıdın bozkırlardan, çöllerden kimi zaman Ankara’da kimi zaman İstanbul’dasın kimi zaman Batı’da, kimi zaman Doğu’dasın bende lâle, sende kardelen kokusu az mı geçtik Toros’un eteklerinden. Şu senin kömür süslü dumanın tersyüz ediyor insani baştan başa bir Çeşme, bir de Özdere kaldı uğramadığın hızlandıkça hasret bırakıyorum kapı kollarına masum ve çocuksu düşlerimi. en köhne istasyonlarda bıraktım Biliyor musun dertliyiz ikimizde birbirimizden çekiniyoruz sen yocularına hiç dayanmaz oldun bense anılarıma yeterince. Nuri Dağdelen Özdere-İzmir 5. 6.2010 Saat.16.20 |
Biliyor musun dertliyiz ikimizde
birbirimizden çekiniyoruz
sen yocularına hiç deyanmaz oldun
bense anılarıma yeterince.
muhteşemdi dost..
çok şeyler yüklemişiz ömrümüzden o trenlere..
nasılsa taşırlar diye..
kutlarım..
sevgim ve saygımla..