Gecenin soğuğu yüreğime işliyor yine
Saatler dem vurmuş ayrılığa
Yine yoksun yanımda
Ve ben
Seni yokluğunda sever oldum biraz da.
Her geçen saniye
Sensiz bir kayıp aslında
Bilirsin ya korkarım sensizken
Bir kağıda kaleme sığınıyorum işte
Bir de şefkatli,
O güven veren gözlerine...
Bakıyorum penceremden dışarı
Ne ay ışığı aydınlatıyor yüreğimi
Ne de sokak lambaları.
Sonrasında kapatıyorum gözlerimi
Yalnızlığın verdiği acıyla
Susuyorum...
Yüreğimin sen diye yankılanan sokaklarında
Yürüyorum yine.
Gözlerim kapalı
Yüreğim,
Sevdana odaklı!


Korkum geçiyor sanki
Yavaş yavaş...
Ne çaredir ki
Gözyaşlarım süzülüyor aşkına
Bense yine salaş!
Keşke diyorum,
Keşke gelebilsen...
Öyle istiyorum ki seni yanımda
Öyle canımı acıtıyor ki
Sen kokan bu şehrin havasını
Sensiz solumak...
İçimin yangını tutuşturdu yine sayfalarımı
Satırlarım bile seni sayıklıyor
Koyup gidemiyorum hasretini ardımda
Nereye kadar dayanır
Bu yürek bilmiyorum hasretine
Ama inan ki
Hasretinde bile seni buluyorum ben
Geceleri uykumu bölen
Sensizliğimin faili olan
O bile olsa,
Onu da seviyorum
Sen’li olan herşeyi sevdiğim gibi!...


Herşeyim değilsin
Herşey kadar sıradan olamazsın benim için
Yüreğime o kış ayazında
Kondurduğun güneşler
Batmadı hâlâ
Rabbim layık görürse beni sana
O güneşler batmayacak asla!
Seni kaderime yazana
Şükrediyorum her aşkınla dolu anımda
Seni seviyorum
Seni seviyorum
Her satırda,
Her anımda ve her nefesimde!
Yine aynı şekilde özlemine dayalı yüreğim
Gecenin bu saatleri
Ve sen işliyorsun yüreğime yine
Nakış nakış
Adım adım seviyorum seni
Her nefesimde...
Ve yine yeni
Senli bir nefes..
Seni seviyorum,
ÖLÜMÜNE!...