Hayatı akışına bıraktım.
Hırçın suların içinde tepkisiz sürükleniyorum
Kimseye görünmeden gömülüp kayboluyorum içimdeki derinliğe
Kalbim göçe uğramış vuslat yerler gibi sessiz ve sakin
Kimsenin uğramadığı, hasara uğramış, çökmeye yakın bi yer gibi
Fırtınalarım geçmişte kalsada, sessizliğimle yaşıyorum
Daha sonrasınıda;
Yakınımdakileri sağır edecek çığlıklarımdan korkuyorum
Korkmaktan korkuyorum..
Bu küçük vücudumun en küçük rüzgar fısırtısına dahi direnci kalmadı
Yorulup düştüğümde ayaklarım toz olmuş,
Ve ellerim bir başkasının elleri gibi..
Küçükken düştüğümdede hep cıss olurdu ellerim
Acırdı, geçerdi sonrada
Keşke şimdide geçiverse hemen
Kendi kendime kalkmayı öğreniyorum kimseye muhtaçsız
Hayatın bana ayırdığı zamanla
Herşey olurunda, olabilir herşey zamanla aslında..



07.11.2009