MAVİ MARMARAbiliyordum bugün yola çıkmıştınız adınız gönüllüydü sözünüz gönüllü yazınız gönüllü... insani yanlarınız vardı hassastınız müslümandınız hıristiyan ya da başka bir şey biz biz hayatla meşguldük dünyaya düşkündük an vardı ona düşmüştük nedense biz biz müslümansılar bir kulağımız sizdeydi bir gözümüz de akşam oldu diziler, filmler izlendi yatılacaktı zira vücut çok yorgundu biraz daha takıldık sonra sonra gece oldu nedense uyku göze girmedi nedense haberlere takıldı gözler onlar o koskocaman yiğitler dillerinde tekbirler teknoloji marifetiyle evimizdeydiler canımız sıkkındı damarlarımız sıkkın gecenin sabahında gözler şişkin yürekler yangın sonra sonra çaresizliği gördük elimizde kumanda sesi biraz daha açtık boğazımıza bir şeyler düğümlendi yutkunamadık oradaydılar haklı ya da haksız bizdendiler biz gibiydiler orada akdenizin tam ortasında türkçe sesler duyduk gözlerimiz dolmuştu bırakmadık ama yılgın bir ifade oturmuştu alnımıza orada mavi marmarada bir avuç müslüman silahsız da olur muydu insanı merhamet korur muydu ekran başındaydık ahkam kolaydı boğazımız tıkandı hani şu yutkunduğumuz yer gözlerimiz kızardı ağlamadık ama nedense koltukta çakılıp kaldık ölü vardı oradaydı gözlerimiz yanmıştı artık boğazlarımız tıkalı mavi marmaraydı orada türk bayrağı vardı gerisini bilmezdik her şey oldu her şey bitti lakin bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi değildi |
bari bundan böyle yüreklerimiz..niyetlerimiz
gönüllerimiz we gönüllülerimiz dert görmesin...!