0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1545
Okunma
şimdi
bir bebekle kucağında yaşlanıyorsun
beş yıllık bir yalnızlık avuçlarında
bana "bir adın vardı" kadar uzaksın
hayatın bu kadar değişeceğini ummazdım
hafıza-i beşerin
yaralarımı deşeceğini de...
yıllar sonra bile olsa
bir gece yarısı sokak ortasında
ellerini elime almışım gibi
terleyecekti avuçlarım
ne kadar bensiz olursan ol
ne kadar densiz gülersen gül
ne kadar perişan ederse etsin hayat
yarama
gözündeki yaşın tuzunu basacağım
camdan gözlerine
barıştık yazacağım
bekle beni
5.0
100% (2)
