UZAKTANşimdi bir bebekle kucağında yaşlanıyorsun beş yıllık bir yalnızlık avuçlarında bana "bir adın vardı" kadar uzaksın hayatın bu kadar değişeceğini ummazdım hafıza-i beşerin yaralarımı deşeceğini de... yıllar sonra bile olsa bir gece yarısı sokak ortasında ellerini elime almışım gibi terleyecekti avuçlarım ne kadar bensiz olursan ol ne kadar densiz gülersen gül ne kadar perişan ederse etsin hayat yarama gözündeki yaşın tuzunu basacağım camdan gözlerine barıştık yazacağım bekle beni |