10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1392
Okunma
bu mevsimi iyi tanırım
şakağıma batan şişler
kanı gökten süzülen
hayal kırıklıklarım olur
sen parçalı bulutlu
bir hevesin koynunda
sevinçlerimi yer çekimine
mağlup eden bir güze yanarsın
perde arasından sızan
gün ışığına ağzımı dayayıp
yüzüm vuslata dönük
fikrim gurbetin omzunda
yollara susar durur
sen dün filizlenen
ümitlerin sırtında
gök/kuş/ağımın altı rengini çalıp
her ateşe barut saçarsın
alnıma kırmızı süren babam mı
babannemin dağıttıkça çoğalan
beyaz mendilleri mi
bu vatan hepimizin
diye içimde vurur
sen her arife gecesi
boyunu uzatan
annenin avuçlarını
bir de kırmızı pabuçlarını
yatağının altına saklarsın
İSTİSNA (30 Haziran 2007, Şişli)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “ıssızım”)