g ö k/k u ş/a ğ ıbu mevsimi iyi tanırım şakağıma batan şişler kanı gökten süzülen hayal kırıklıklarım olur sen parçalı bulutlu bir hevesin koynunda sevinçlerimi yer çekimine mağlup eden bir güze yanarsın * * * perde arasından sızan gün ışığına ağzımı dayayıp yüzüm vuslata dönük fikrim gurbetin omzunda yollara susar durur sen dün filizlenen ümitlerin sırtında gök/kuş/ağımın altı rengini çalıp her ateşe barut saçarsın * * * alnıma kırmızı süren babam mı babannemin dağıttıkça çoğalan beyaz mendilleri mi bu vatan hepimizin diye içimde vurur sen her arife gecesi boyunu uzatan annenin avuçlarını bir de kırmızı pabuçlarını yatağının altına saklarsın İSTİSNA (30 Haziran 2007, Şişli) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “ıssızım”) |