Son nefeste iki kelime
Köşe dönüşü bir mekân
Yazmaya başladığım ikinci hayat Derin kuyular durgun mimikler Kırılan zincirlerle kaybolan sızılar Yürek yarısı yok artık Özlem hasret gerilerde Uzaklarım olduğunda Yamaçların denize olan çizgisinde Çakıl taşları sessizce yakamozları seyredecek benimle Ay ışığında Gölgemle dostluğumu paylaşacak kumsal Dalgaların çırpınışı kulaklarımda türkü olurken Yaktığım ateş geçmişim olmayacak gözlerime Alevleriyle Kırdığım kalemi bıraktığım da dalgaların kucağına Dönüşüm olmayacak dizelere Belki son nefeste İki kelime …. 28.06.2007 MD |