-Eski Bankın Üstünden Şiirler-Bütün kumdan kalelerimiz tek bir rüzgârla yıkıldı Son nefesimiz daha tükenmemişti üstelik Ne sen korkak çıktın Nede boşluktaydı ayaklarımız Biz sahte rüyalarımız için savaşamadan Kendimizde esir kalanlardandık Gözyaşlarımız yağmura karışsa ne fayda Damlalar bu aşkı artık yeşertemez ki Dalgakıranlarım aşan suskun yalnızlıklarımızda Sen avaz avaz çığlıklarımda dört bir yanımı saran Benim en sevdiğim yalan… Yarım yamalak cümleler kurtarmaz artık bizi Sığmadı kabrime bak ayrılık sözleri Bir yalan mıydı her şey,’’keşke’lerimiz de gizlenen Yoksa farklı kıyılardan birbirine gülümseyen, İki saf âşık mıydık biz? ..... Bir zaman diliminde Bir adam, bir soru sormuştu aynalara Belki hayatta önemli bir rolü yoktu Belki de hayat ona haddinden çok geliyordu ’ Yaşam ölümle başlıyorsa,sevda için ölmenin amacı neydi? ’ Şimdi anlıyorum, her şey kendinden kaçma isteğiydi ...... Sen; kendimden kaçarken şarampler parçalarından, bedenimde kalan benim en masum yaram ....... |