ÇOCUK
Yaşamak
Lanetli bir cadının sunduğu ağulu yemek gibi Yesen de öleceksin yemesen de Masal perilerine inanma Yalan çocuk Korku tüneli gibi zaman Hangi köşede ölüm çarpar yüzüne Hangi el yolar hayallerini, söker umutlarını Bilinmez Dazlak düşlerin engebelerine takılır Hep sobelenen sen olursun Alış buna çocuk Sus!.. Sessiz ol Uyandırırsın gölgeleri Bükme öyle masum dudağını Güneş ateş damıtır gamzelerine Yine de gülümse Birazdan filizlenecek topraktaki fidan İnadına karanlığın bağrına Girme sakın kötülüğün zindanlarına Her yer toz, her yer örümcek ağı Kan bulaşır pamuk ellerine Tüm ağızlar nefret saçar Kan kusar Kuşlar ötmez, gelincikler hiç açmaz Zehir akan nehirlerde ölü balıklar Özgürlüğün sesi boğuktur Yüreğin daralır Kirpik uçlarında elmaslar Dokunsam akıverecek yanaklarından Ağlama çocuk...! Gün döner Devirir sonsuzluğa karabulutları Dağlardan inen çavlanlara Güneşin şavkı vurur Geleceğin bebek yüzünde Özgürlüğün sesi yankılanır Gün gelir Gözlerinin mavisinde Bir martı havalanır Bir yelkenli kanat açar Sevginin, kardeşliğin diyarına... Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ 31//05/2010 Ankara Ayşe Uçar |