DÜŞLERİM DÜŞERSE ŞAKAKLARIMDAN
Birazdan güneş doğacak
Ölü bedenimin sokaklarına Ürkek ve mahcup Geç doğmanın ezikliğinde Kanayan damarlarımın gölgesine dokunacak Durağan saniyelerde yaşam Usumun dehlizlerinde çırpınışlar Son kez solurken oksijeni Hangi dala konacağını bilmiyor Kopmak istemiyor yıldızlardan Pürtelaş öpücükler atıyor Ayın meneviş yüzüne Solgun bir çerçevede yüzüm Üşümekle yanmak arası Titriyor İpi kopmuş zamanın kucağına Eğreti tebessümler saçıyor Işık yok aynaların yansımasında Başıma üşüşen gölgelerden Göremiyor/um Boylu boyunca uzanmanın Revaheti çökmüş omuzlarıma Bir de; yılların tükenmeyen ağırlığı Rahatım yerinde Gelincik tarlalarında Mavi benekli kelebek gönlüm Kirpiğime ağlıyor gökyüzü Kızıl bir gölde vücudum vıcık vıcık Boz bulanık sellere yelken açmış saçlarım Kanadında gümüş tokam Minik bir serçe Teğet geçiyor başımın sol yanından Donup kalıyor bakışlarım Ah!. içimdeki çocuk Uçurum kıyısı düşlerimde asılı “Henüz erken olmaz” derken Duvarlara çarpan sesinde boğuluyor Kimsecikler duymuyor Kıpırdayamıyorum Tonlarca yük üzerimde Gayyâ kuyularında yanıyorum Ortalık tiz siren seslerinde Çığlıklar yankılanıyor beyin cidarlarımda Susun yeter artık Çökmeyin karabasanlar gibi D/üşüyorum Tuttun ellerimi sımsıkı İnce bir çizgiden kayıyorum...... Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ 24/05/2010 Ankara Ayşe UÇAR |
Çığlıklar yankılanıyor beyin cidarlarımda
Susun yeter artık
Çökmeyin karabasanlar gibi
D/üşüyorum
Tuttun ellerimi sımsıkı
İnce bir çizgiden kayıyorum......
düşerken elinden tutacak hakiki bir dost olmalı,
anlatım ve ifade güzel,kalemin daima içten yazılmış şiirler ortaya çıkıyorıyor...
hayat hep düşündüğün gibi olması dileğim ile
kutluyorum
sevgi ile kal