Sınır dışı habeş soylusu keramet düzeneğinin celladı olmuş
Gölgemin toplanmamış saçlar gevezeliği yara bere içinde

Tamtakır haysiyet düşkünlüğü yedi ceddin şurası
Ölüleri bırakıp göğe bakan minyatürler, o biçim!
Ayrılmıyor nurum kalemimin dibinden
Mesafem zencefil uzunluğu
Satır başlarım eğilmiş

Köle, sahibin nerde?
Sipahiler bizim minareyi devirmiş!

Acayip girdapların hoplayan ermiş kızları
Otoburlar kervanını yağmalayan göbekli haydutlar
Küçük köylerde bıraktığımız ey çocukluk günleri
Alman süvarileri, burunsuz koca put!

Çok koyu bir mavi can verdi elimde
Tapınak taraçalarına toy fizikçiler yerleşti
Çocuklarımın önünde parmaklarımı kestim
Şehrin bütün bulvarları göğün tamahkarlığını seçti
Eğildim, üstü açık cesetlerin transına papatyalar ektim

Baldırlarımda sarkmış damarlar senfonisi, yıkılmış evim!
Şuayb’ın minberinden yükselen hutbelerin akıl karı duruşlarını seyrettim

Sami gazaplar dantelli drama önünde diz çöktü
Cenapların fermantasyon ikliminde fokurdadı şatlar
Muşambaları yırtılmış hilafetin ceremesini çektim

Kimyasal silahlara adapte edilmiş çocuklar, oy!

Gelin, görün!

Tefsire pabuç bırakmayan toprak soyundu
Kandilleri yanmıyor artık Beyt-i Atik’in
Gudubet namluları çoğaldı yerin
Nizami sefirleri evrenin
Şehadet ey dilim

Şehadet!

Tek gerçeği benim gölgemin!









berFarJeyn