LâL
Debi deryandır gönül
yâr dağım, dağılır görküm aşka zılal Kar yağar bardan bardan* ve bağrımı bir şileb geçer ağrıdan köz olur içim hasretiyle pÎrim alır, öğütür ona yandığım her an ki ney’im ereğinde dönse başımın bir kez olsun âşıklar ...Sonsuz inleyişinde aşkın, ahuzârını yırtar Can! felek alsın kâmını bizden hoş başımız dumanlıyken gün müdür gün, ay mıdır ay gömleğini yakar ateşiyle dilim dirhem, dirhem lâl ille de lâl ille de lâl Sanılmasın serin geçer dağların sonbaharını ertelenmiş bir ihtilâl *Bir anadolu ezgisi |