ACIMAM YEMİN OLSUN...
Yıktığınla bıraktın; önümde çıksa canın,
Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize! Biraz merhamet diye, dökülse de al kanın, Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize! Aldatır mı sanırsın, sunulan binlerce gül, Aşka inançsızlığım, senden kalan bir ödül. Oynadığın oyuna kaç kez kanar bu gönül... Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize! Gözyaşı değil kanın, gözlerinden dökülse, Dert çekip verem olsan, ciğerlerin sökülse, Tutki, felç olsan; belin iki büklüm bükülse, Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize! Talihime isyanla, aynaları kırarak, Mevsim mi bildi gönlüm, döküldüm yaprak yaprak. Senelerim hep ziyan; küfrettim haykırarak Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize! Sabır hapını yuttum, yumruğumu sıkarak Şarkılar hep har saldı yüreğimi yakarak Ne geçti ki eline, bu sevenleri yıkarak! Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize! Arkandan beş yetimin gözyaşı aktığında, Vicdanın sızlamadı ardına baktığında. İsyanla dalgalandı, bayrağım yokluğunda... Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize! Bu çektiğim acıyı, sende çek istiyorum. İnan sana yüz değil, bin nefret besliyorum. Sana son sözüm olan, bu sözü ekliyorum, "Acımam yemin olsun sen gibi şerefsize"! A.MORKOÇ. Aile, toplumun en küçük birimi olarak kabul edilir. Aile denince genellikle aynı evde oturan anne ve baba ile, varsa onların evlenmemiş çocukları anlaşılır. Bu tip aileye çekirdek aile denir. Çekirdek ailedeki çocukların evlenmesiyle de yeni bir çekirdek aile ortaya çıkar. Ama aile sözcüğünün bundan daha geniş anlamı da vardır. Daha çok sayıda akrabadan oluşan birimi, hatta bir soyu ya da sülaleyi tanımlamak için de aile sözcüğü kullanılır. "Aile" sözcüğü günlük dilde çok değişik grupları tanımlamak için de kullanılır. Örneğin "Hasan iyi bir aileydi" dendiğinde, Hasan’ın sorumlu bir baba ve koca olduğu anlaşılır. Oysa birisi "Benim ailem Adana’dan gelmiş" dediği zaman, annesiyle babasının, hatta belki de dedelerinin Adana’da yaşamış olduğunu belirtir. Bir başkası "Bu bir aile toplantısıdır" dediğinde, o toplantıda yalnızca akrabaların bulunacağı anlaşılır. Bunlar amcalar, dayılar, teyzeler, halalar, yeğenler ve evlilik bağıyla aileye katılmış kişilerdir. Bütün bunlar bize, "aile" kavramının her zaman evliliğe ya da ortak atalara dayalı ilişkileri kapsadığını göstermektedir. Afbuyrun! Bu şiiri gözyaşlarına boğulan bir arkadaşımın yangınına derman olsun diye yazdığım.."5 çoğunu yetim bırakarak , eğlence mekanı bir kadına giden bir erkeğe" ithafımdır. |
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR Dİ EFENDİM..YOLDAŞ