YİNE HİCRAN GÖZLERİM
Aşk denizine düşmem, kapılmamsa bir anlık
Yaşları damla damla gözlerime astırttın. Uykumu haram ettin, dünyam oldu karanlık Geceyi hüzün diye bağrıma sen bastırttın. Yoktu artık çaresi, dönüşsüz bir yoldaydım Bırakıp gittim amma, görsen nasıl haldeydim. Kökü çürük ağacta tutunmuş bir daldaydım Çıkmazmış meğer yolun beni boşa koşturttun. Üzüntüm sana değil, kendime kızgınım ben Kırgın bile değilim, gönülden yorgunum ben. Yalanla kurulu bu sevdandan vurgunum ben Boşuna dövünme hiç, sabrımı sen taştırttın. Anmak istemesemde aklıma düşüyorsun Ve çıldırırcasına hüsranı döşüyorsun Bilki her geçen gün gönlümde üşüyorsun Gördüğüm, göreceğim sevgilere küstürttün. Oysa nasıl hayaller ile gelmiştim sana Ardıma bakmamıştım, çok güvenmiştim sana Canımsa can demiştim, değer vermiştim sana Yine hicran gözlerim, bak! yaramı deştirttin. Bu kaçıncı vurgun ah! sevmek benim neyime, Yine hicran gözlerim, nem düştü kirpiğime. ADALET MORKOÇ |