SUSKUNBülbül esir düşmüş, güller bağına. Gardiyanlar suskun, mahkumlar suskun. Yâr fırtınası vurmuş, karlı dağına. Kardelenler suskun, salkımlar suskun. Dil ki, ağıt yakmış sevda adına Ruhu teslim etmiş o tek kadına. Nasıl dayanır can, gönül yadına ? Alevi tükenmiş tüm mumlar suskun. Elleri semada, duaya durmuş, Nedendir Allahım! diyerek sormuş. Aşk; hasret örülü kalın duvarmış Dumanı tütmeyen bak! damlar suskun. Her dile cevapmış, halıda nakış Tezgahlar dokunur gönülden akış Vuslatsız sevdada mevsimler hep kış Baharı gösteren, resimler suskun. Yürek yarasına olmazmış ilaç, Bağrı yanar imiş,, sanırsın halaç. Ne olur, gönlünde bana bir yer aç! Aşka dair sözler, isimler suskun. ADALET MORKOÇ |
Kutluyorum efendim